Randka z Morawieckim

W związku z tym, że postanowiliśmy w tym tygodniu wyjątkowo pisać bez mowy nienawiści, lecz jedynie językiem miłości, pełen dobrych intencji pognałem na spotkanie rządu z dziennikarzami do Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

Jakież było moje zaskoczenie, gdy nie tylko podjęto mnie szarlotką, jajkiem, kawą, kompotem i żurem (spożyte w tej kolejności pozwalają wnikliwie poznać marmurowe zakamarki gmachu), ale i zezwolono z rządem porozmawiać.

Udało mi się przez ponad godzinę gawędzić z najwybitniejszymi umysłami w kraju: premierem Morawieckim, wicepremierem Gowinem, ministrami infrastruktury, środowiska, sportu, energii, edukacji, rodziny, zdrowia, rolnictwa, a także z gwiazdorami prawicowego dziennikarstwa. Słowem – praktycznie z całym intelektualnym zapleczem PiS. Oraz z Markiem Suskim.

Gdy po krótkim powitalnym przemówieniu premiera politycy i dziennikarze rzucili się do rozmów, a red. Piotr Semka do cateringu, rozpocząłem wędrówkę wśród dygnitarzy. Zgodnie z przyjętą polityką miłości nie pytałem o wrak, dziki, konstytucję, TVP, diwy z NBP, miliony aut elektrycznych, SKOK-i czy Rydzyka. Wygimnastykowane przez lata polityczne głowy i tak łatwo by mnie w tych tematach zbyły. Zadałem jedno, ale za to bardzo trudne pytanie: Skoro my w tym tygodniu piszemy dobrze o PiS, to może by i PiS wreszcie powiedział coś miłego o nas?

Jacek Sasin, przewodniczący Komitetu Stałego Rady Ministrów:

– Miał Pan kiedyś w ręku tygodnik „NIE”?

– Coś tam słyszałem. Żebym czytał, to chyba… Chociaż może kiedyś. W ręku miałem na pewno. Ale to było w dawnych, dawnych czasach. A cały czas jest ten sam redaktor naczelny?

– Tak.

– To chyba jeszcze w studenckich czasach… Powiem szczerze. Pamiętam, że gdy z grupą przyjaciół wyjeżdżaliśmy na studiach, tygodnik „NIE” mieliśmy i oczywiście braliśmy. Żeby sobie poczytać i się pośmiać. (Minister Sasin kończył studia przez 10 lat, zatem nie kłamie – przyp.M.M.).

– Ale już czegoś pozytywnego o Jerzym Urbanie to pewnie będzie trudno Panu powiedzieć?

– Skoro umawialiśmy się na język miłości, to zmilczę.

Magdalena Ogórek, gwiazda TVP:

– Nie rozmawiam z tygodnikiem „NIE”.

– Ale piszemy w tym tygodniu wyjątkowo nie językiem nienawiści, lecz językiem miłości! Będziemy dobrze pisać o PiS-ie, o telewizji publicznej. Może by Pani powiedziała naszym Czytelnikom coś pozytywnego?

– Nawet w imię języka miłości pana Urbana niestety szacunkiem nie darzę.

Dawid Wildstein, zastępca dyrektora TVP 1 ds. publicystyki:

– Nie mam żadnej ochoty się wypowiadać na żaden temat.

Mateusz Morawiecki, premier:

– Jaki tygodnik?

– Tygodnik „NIE”.

– Ooo…

– Czy Pan coś pozytywnego w języku miłości mógłby o nas powiedzieć?

– Yy…

– Cokolwiek.

– No nie wiem, musiałbym się głębiej zastanowić.

Całość na łamach